Gökçe YılmazGünlerden bir gün, evin çevresinde bir kediye denk gelmiştim. Hastalıktan dolayı iki gözü birden çok kötü bir halde olan ve yuvalarından dışarı doğru çıkmış küçücük bir yavru kedi… Veterinere götürdüğümde Herpes virüsü kaynaklı olduğunu söyleyip bir tedavi önerdi. Tedavi süreci yaklaşık 4 ay kadar sürdü fakat tüm tedaviye rağmen gözlerini kurtaramadım. Bir gözü alındı, diğer gözü ise %50 civarında görüyordu. Veterinerimiz her zaman çok güzel bir kedi olacağını söylerdi ve adını da bu tedavi sürecinde O koydu: Kör Güzeli. Palmiye kuyruklu, çok yakışıklı bir erkek🐾
Bu yazının yazıldığı an itibariyle, Kör Güzeli yaklaşık 100 saattir kayıp…
Dua’m geri gelmesi🙏
…………
Bu hayat hikayesinde, bazen gönül bağı kurduğumuz bir hayvanı, bazen de çok sevdiğimiz bir insanı kaybederiz.
Belki sadece yollarımız ayrılır, belki ölüm gelir başa…
İkisinin de pek farkı yoktur birbirlerinden,
Her ayrılık bir ölümdür.
Ve her ayrılık bir ‘yas’ı hak eder.
Her sevgi, yasını da barındırır içinde.
Bu yas sürecinde;
Bazen umut ederiz,,, Bazen isyan ederiz…
Bazen hayal kurarız,,, Bazen gerçekler çarpar yüzümüze…
Bazen özleriz,,, Bazen öfkeleniriz…
Bazen mutlulukla dolu anları hatırlarız,,, Bazen hatırlamak sadece acıtır…
Bazen dua ederiz,,, Ve bazen dua bile edemeyiz...
Ayrılık gerçeğini ‘kabule geçmek’, en zorudur.
Bağ kurduğumuz ve sevdiğimiz o hayvanın / o insanın, artık hayatımızda olmadığı gerçeğini;
O’nu sonsuzluğa uğurlamamız gerektiği gerçeğini;
Kabule geçmek, zaman alır…
Bu gerçeği tüm varlığında sindirmek, zaman alır.
Bazen 3 ay sürer, bazen 3 yıl…
Kimse bilemez.
Toparlanmaya başlamanın, kalbindeki yarayı sarmaya başlamanın, iyileşmeye başlamanın, şifanın başladığı nokta ise ‘kabule geçmek’ noktasıdır.
Olanı kabule geçmek.
Tüm hücrelerinde…
Gökçe YILMAZ
Selin Binay
Aydın Yakupoğlu
Yorum yap