YAŞAMA SANATI

Yaşadıklarımız yaşama sanatını öğrenebilmemiz adınadır.

Kaliteli yaşamayı öğrenmemiz adınadır.

Her yeni gün yeni bir şans.

Bugüne uyananlar kendine uyansınlar,

Ne denli şanslı olduğunu fark etsinler,

Doğan güneşle yeniden doğsunlar,

Kuş seslerinde ki ahenkle can bulsunlar.

Açan çiçeklerle kendilerini açsınlar,

Görsünler yaşamda ki eşsizliği..

Baksınlar kendilerinden yansıyanlara,

Geçmişteki ektiklerinin hasatıdır bugünleri,

“Ne ekersen onu biçersin.”

Memnun değilsen bugünlerinden,

Dön bir dünlerine bak bakalım.

“Ne umdum ne buldum?” Diyebiliyor musun?

Hakikaten ne ummuştun?

Ya da öylesine yaşamak için miydi yaşadıkların?

Öyle ZANnettik çoğu zaman maalesef.

Yaşamış olmak için yaşadık,

‘Ol’mak için yaşamadık bu hayatı..

İlerisini gerisini düşünmeden,

Hoyratça yaşadık sığamadık bu haneye,

Oysa uyum içinde buluşabilir,

Uyumlanabilirdik sonsuzluğumuza..

Sonlu hayat algısından çıkıp,

Sonsuz olabilirliğin aydınlığında,

Işığı hiç sönmeyen yıldızlar olabilirdik..

Hiç kaybolmayacak bir tohum,

Hiç sönmeyecek bir ışık olabilirdik..

Ve hala olabilmemiz adınadır bu hasat mevsimi yaşadıklarımız.

Düşünen akıl tamda bu noktada kendini bulsun.

Yenilenmek ve dönüşmek adına bu bir fırsat.

Kendine dönme adınadır yaşananlar,

Güzelleşmek adına bir adım at!

Her birimiz kendisiyle başlamalı,

Önce sen güzelleş ki;

Senden yansıyan sen gibi olsun..

Umut her şeyi dönüştüren bir simya,

İnanç bu simyanın sır boyutu,

SIR sende seninle sırlanmış,

EY CAN güzelle güzelleşme zamanı..

Aydınlanma ve yansıma zamanı..

Gönüllere yeni tohumlar atma zamanı..

Bilinçle yeni filizler versin yeni sen,

Yeni hayatta ışığınla ışık olmak ,

Yalnızca senin ışığı seçmene bağlı..

Işığımız daim olsun EY GÖNLÜM,

Yarınlarımızın hasatı için el ele yol alma zamanı…