“Her şey vaktini bekler”
Mevlana
***
Her şey vaktini bekler.
En çok da ‘Ölüm’
Bugüne kadar hayatın bize hali hazırda kaybettirmiş oldukları,
Ya da gelecekte mutlaka kaybettirecek oldukları…
Bazen dışsal,
Bazen içsel…
Bazen onların ölümleri,
Ve son kertede kendi ölümümüz ile…
Her şey vaktini bekler.
En çok da ‘Ölüm’
En büyük gerçeklik olması merhem olur mu yokluğun acısına?
Ve insan nasıl yaşar bunca acıyla?
Her şey vaktini bekler.
En çok da ‘Ölüm’
Hayat çoğu zaman ‘Flu’ bir sahne…
Sislerin arasında yönsüz kalmış hisseder insan kendini, görüşü bulanıklaşır.
Hangi seçimin ne sonuç getireceğini asla bilemediğimiz seçenekler arasından seçimler yapmaya çabalarız.
Doğru olacağını zan ettiğimiz…
Bazen ise dengeyi bulmaya çabalarken bir uçtan diğer uca savruluruz.
İşte en çok böyle zamanlarda,
İnsanın bir kutup yıldızına ihtiyacı vardır.
Yönsüz kaldığını hissettiği zamanlarda,
Kendi kutup yıldızına bakıp yönünü tayin edebileceği…
Her şey vaktini bekler.
En çok da ‘Ölüm’
Gökçe YILMAZ
Yorum yap