İNSAN EVRİMİ: EGONUN YÜKSELİŞİ

Merhaba Sevgili Varoluş Dergisi Okurları. Başımıza neler geldi değil mi? Daha doğrusu tüm dünyanın başına neler geldi? Bir de bu yetmezmiş gibi başımıza buda mı gelecekti. Tam pandemi ile ilgili güzel haberler almaya başlamışken, bu seferde tüm kanallarda savaş haberleri.  Neden insanlığın başına bunlar geliyor. Bizim bu işte bir rolümüz var mı? Bireysel olarak yapabileceğimiz bir şey var mı?

Bir deli çıkmış kuyuya bir taş atmış, bu taşı bin akıllı çıkaramamış, belki de o taş oradan kalple çıkar.

İlim ilim bilmektir, ilim kendini bilmektir. Sen kendini bilmezsen ya nice okumaktır? Yunus Emre’nin dediği gibi kendini bilen bütüne açılır, hem dem olur, var olur. Hepimizin görevi hayatımız boyunca doğruya evirilmektir. Sevgi özgürlüktür, bütünden bireye doğru gitmek ben merkezliliği ortadan kaldırır, bu şekilde esaret ortadan kalkar. Her şeyin bize ödünç verildiğini hissettiğimiz zaman bu sevgi bütün bağımlılıkları ortadan kaldırır.

Dünyaya neresinden bağlıysak, yani bir nevi kanca attıysak sistem bizi o noktada test edebilir. Ego neyi ispatlamanın çaresini arıyorsa gerçeklik o konuya dönebilir. Bağımlılıklar ve dürtüsellikler bizi dünyaya çok fazla yapıştırabilir, hareket alanımızı kısıtlayabilir, berrak düşünceler ortadan kalkabilir, sisli bir bulut etrafımızı kaplayabilir. Bahsi geçen olgular toplumsal olarak da yaşanabilir. Ego karşısındakini elinden geldiğince, olabildiğince çok karşısına almaya gayret edebilir.

Burada bizim şahit olduğumuz şey iletişim hatasıdır. İletişim hatalarının başlıca sebebi peşin hükümlülüktür. Bilmek bizim sınırlarımızı aşar, bilmek yakınsanabilir. Bazı nedensellikler bütünden göründüğü gibi bize gözükmeyebilir. Ego’nun yarattığı sapma dengeleniyor olabilir. Ego akışa ters istikamette kürek çekiyor olabilir.

Bir yandan savaş yanı başımızda, savaş içimizde demeye, dikkat çekmeye çalışan, mavi gözlü sarı saçlı insanlar ölüyor diyen bir medya, bir yandan bakın gördünüz mü diğer insanları insan yerine koymuyorlar diyen ama bunu söylerken savaşında orada olduğunu unutmuş başka bir medya, farkındalıksız açıklamalar iletişim hatasına neden olmuyor mu sizce de?

Bir gün spritüel öğretmen, şimdinin gücü yazarı Eckhart Tolle’ye sormuşlar. Senin başına bir şey geldi, bizim başımıza gelmedi. Ne yapacağız? Eckhart Tolle cevap vermiş: ‘Ben size ne yapacağınızı anlatıyorum, benim söylediklerimi anlayabilirsiniz, ama bilgelik sevdiğiniz zaman ortaya çıkar,’ demiş.

Şu anda ve her zaman olduğu gibi dünyada oluşan ortak bilinç, genlerimizde taşıdığımız ve hayat boyu elde ettiğimiz bilgiyi daha iyiye evirebilmek için bize geliyor ve sevgiyle gelen evrim ego ile durduruluyor.

Bu problemlerin çözümünün iyi düşünmek olduğunu düşünüyorum. İyiyi kötü ayırmadan tüm dünyayı kalbine sığdırabilmeli insan. Bütün ile bağlarımız kuvvetlendiğinde her şeyin geçiciliğini fark ettiğimizde, ben algısı yerine biz, hepimiz, bütün algısı yerleştiğinde kalbimizin kapıları açıldığında düşüncelerimiz gitgide iyileşir. Herkes için iyiyi düşünmek bunu kelimelerle de ifade etmek, arkadaşımıza, komşumuza güzel şeyler söylemek. Bir kimsenin arkasından konuşmak ne kadar çok kalbi kırar, onunla karşılaştığımız zaman hemen kendini belli eder, gerek var mı bu şekilde yaşamaya? Gerek var mı kalbin etrafına duvar örmeye? Ortak bilinci temiz tutalım. Enerjimizi güzel şeyler için sarf edelim. Biz değiştikçe değişir her şey. Affedelim, affetmek sevmenin yolunu açar, affetmek kalbin anahtarıdır. İyilik yapalım karşılık beklemeden, rencide etmeden iyilik yapalım bütün için. Yaptığımız iyiliklerin hepsini unutalım. Her gün sıfırdan başlayalım. Alçak gönüllü müyüm, gururumu tercih ettim, kendimize soralım.

Aydın YAKUPOĞLU