YENİ BİR YÜZYIL

Yeni Bir yıl başladı. Sevgili Astrologların deyimiyle de ‘Yeni Bir Yüzyıl’ ve yeni bir yirmi yıl ya da son yirmi yılın ikinci on yıllık yarısı. Bunların hepsi doğru bence.

Fakat bu bizim zihnimizdeki zaman algısıyla böyle, hep ilerisi var ve hep geçmişten kaçarak (sizin geçmişiniz o andan 5.dk önceki bir konuşma da olabilir) ileriye adım atılıyor gibi görünüyor.

Şöyle bir laf vardır: Kaçarken mi buldun, yoksa ararken mi? Rahat değiliz ki anın içerisinde hep kıpır kıpır bir ilerideyiz gelecekte, bir geçmişteyiz hiç geçmemişte ama zaman bir spiral şeklinde akıyor aslında. Hep aynı anlamlandırdığımız konu, hep anlam verdiğimiz illüzyon yani zihin ve maalesef zihin olmadan yaşayamayız ve dünyamız da olmaz. Bu böyle olmaya devam edecek.

Enerji, önce ufak ya da büyük spiraller şeklinde başlıyor ayaklardan ve gökyüzüne doğru genişleyerek yükseliyor. Keşke sadece ayaklardan başlasaydı ama bazen yerin binlerce km altından (atalarımızdan da başlayabiliyor), tam tersi de olabilir kocaman spiral yukarıdan (başımıza) gelebilir ve o gelen şeyi dönüştüre dönüştüre toprağa, dünyaya armağan ederiz. Enerji kaybolmaz dönüştürülür prensibi yani. Bundan öte hiçbir şey yok. O enerji dönüşene kadar seninledir. Enerjileri nasıl yorumladığınız önemlidir zihinsel olarak.

Bazılarımızın kıtlık bilinci ve hissiyatı ile istekleri maddi anlamda gerçekleşmiyordur ya da ona para geliyordur ama onu alabilmesi için enerjiyi katılaştırması gerekiyordur. Zaten katıdır, enerjiyi katılaştırdığı zamanda bu sefer fazla maddi alanda kalıyor, ruhsal olarak ruhu tatmin olmuyordur. Yani vücut titreşimi düşüyordur. Bunun her ikisinin birden olması bana göre müthiş bir çaba gerektirir ya da gerçekten zihinsel olarak çok iyi bir bolluk bilinci ve paylaşım hissi olmalıdır ki, bu tür insanlar dünyaya gerçekten dünya nimetlerini yaşamak için gelmişlerdir. Bu benim için geçerli değil mesela, bu ikisi arasında denge olmadan olmuyor. Ne fazla para ne fazla mana. Hepsi kendi görüşümdür ayrıca.

O enerjiler senin zihin kayıtlarına göre ağrı, acı, belki gıdıklanma, belki alay, belki savunma ya da para gibi şekillerde anlamlandırılıyor, bazıları hemen içeri alınıyor, kabul ediliyor ya da dönüştürülüyor da bazıları olduğu gibi kalıyor, bekliyor. Parayı düşünün olduğu gibi kaldığını, ne yapacaksınız onunla? Güvendeyim hissini hiç serbest bırakmamak için biriktireceğiz elbet, bunun gibi; fakat gerçek denge geldiği gibi doğru kanallara gitmesi olabilir fikrimce.

Öze gelince her şey onun etrafında gerçekleşiyor, tüm bu illüzyon olan dünya hayatı şeklinde görünen enerjiler, bize hissettirmesi gerekenleri hissettirirler ve giderler. Mevlana’nın bir sözü vardır: ‘Sıkıntılar misafirdir gelir ve giderler önemli olan gönderenin hatırına onlara sabretmektir.’ İşte burada da yine sabır devreye giriyor ama tüm olup bitenler özün (hakikat) etrafında olup bitiyor, yani gerçek olan her şey hareketsiz ve bir hiç. İllüzyon ise zihninizin özden açığa çıkan dalgalara verdiği yanıt ve herkesin zihin kayıtları ve hayata yüklediği anlam bu yüzden farklı, işte buna kader diyoruz. Kaderi aşan, öze ulaşanın, ne paraya ihtiyacı kalır ne de başka bir şeye. Burası cennetin de üstünde bir yer olmalı. Zihnimizi (kendi benliğimizi) kabul etmeden bu enerjilerle üzerimize yağan rahmeti ve sevgiyi deneyimleyemeyiz elbet, bu yağan aslında sadece rahmet, biz biraz onları madde olarak görüyoruz.

Sebile Güneş