MERHABA SEVGİLİ OKUR

Zor zamandan geçiyoruz vesselam. Hepimiz sırça fanustan izliyoruz dışımızdan akan hayatı. Birçok bilgi akıyor etrafımızdan, hangisine tutunup hangisinden vazgeçeceğimize bir türlü karar veremiyoruz. Ortalık çok karıştı. Herkes yaşam koçu oldu, maddeler halinde reçeteler tutuşturuyor elimize ‘Şunu yap, şunu mutlaka yapma; dur dur vazgeçtim, şunu yapmaman gerekiyormuş ama bunu yap’ diye. Bir panik ve kaos hali oluştu tüm dünyada. Birçok insan, herhangi bir sosyal medya kanalı aracılığıyla yazılı ya da sözlü bir şeyler anlatıp dururken bu ay yazmak istemediğimi fark ettim. O kadar konuşan varken benim söylediğimi durup okuyacak ya da okumak isteyecek birileri var mıdır diye düşündüm açıkçası. Ama sonra dedim ki deniz yıldızı öyküsü misali belki birileri bunları okur ve onun için önemli olabilecek bir şeyler fark eder. Herkes inanmak istediğine inanıyor gibi görünse de hepimiz içimizde bir yerlerde bu günlerin bir an evvel geçmesini ve tekrardan günlük rutinimize dönmeyi arzuluyoruz. Böyle olacak zaten enseyi karartma sevgili okur.

İnsanoğlu hayatta kalma içgüdüsüyle doğmuştur ve hayatını bu şekilde devam ettirmektedir. Günümüzün modern şartları bu durumu biraz ambalajlayıp fiyonkladı sadece. Tarihin çok değişik bir dönemine tanıklık ediyoruz. Bizden önce gelen birkaç nesil de buna benzer salgınlarla uğraştılar. Atalarımızın kodlarına işleyen ve bize devrolan bu içgüdü aynı zamanda zihnimizde ve bedenimizde bir duygunun hortlamasına neden oluyor; KORKU!

Bu duyguyu hiç yaşamayan ya da bilmeyen var mıdır bilmem? Varsa da seçilmişler kategorisine bir sayı daha eklensin:) Korku bizi engelleyen ve çok güçlü olan bir duygu, sakral (2.çakra) çakrada birikip blokaja neden olacak kadar hem de. Korku bizi esir alınca gözümüze perde iner ve dünyayı olduğu gibi görmemizi engeller. Muhakeme yeteneğimizin ve mantık sistemimizin üstüne sis bulutlarının inmesine neden olur. Bu da şüphesiz ki hata yapma oranını yükseltir. Korkuya kapıldığınız bir anıyı hatırlayın ne demek istediğimi hissederek anlayacaksınız.

İşte tam burada devreye ‘sen’ giriyorsun sevgili okur. Eğer korkularından sıyrılabilirsen hiçbir şey sana engel olamaz. Korku, kaygı ve endişeler seni aşağı çekerken onlara meydan okuyup kazanmayı başarırsan kendini gerçekleştirmiş olmakla kalmaz hayatta kalma gücünü elinde tutarsın. Sonrasında hangi salgın seni paniğe sürükleyebilir ki? Ya da hangi ayrılık? Hangi ihanet? (Kaybetme, hastalık, onaylanmama, suçlanma, eleştirilme, başarısız olma, yalnız kalma, parasız kalma, sevilmeme, hata yapma, anlaşılamama… yerine istediğin herhangi birini koy ya da sen de ekle birkaç tane.)

Korku denen duyguyu oluşturan sen isen onu yok edip yerine sevgiyi koyacak olan da sen olmalısın. Bu yolculuk senden sana yapılan bir yolculuk çünkü. Kolay gelsin.

Deniz yıldızının hikayesi (Alıntı): Bir adam okyanus sahilinde yürüyüş yaparken, denize telaşla bir şeyler atan birine rastlar. Biraz daha yaklaşınca bu kişinin, sahile vurmuş deniz yıldızlarını denize attığını fark eder ve “Niçin bu deniz yıldızlarını denize atıyorsunuz?” diye sorar. Topladıklarını hızla denize atmaya devam eden kişi, “Yaşamaları için” yanıtını verince, adama şaşkınlıkla: “İyi ama burada binlerce deniz yıldızı var. Hepsini atmanıza imkân yok. Sizin bunları denize atmanız neyi değiştirecek ki?” der. Yerden bir deniz yıldızı daha alıp denize atan kişi; “Bak onun için çok şey değişti,” karşılığını verir.