GÜNEBAKAN ÇİÇEĞİ

İnanışa göre Güneş Tanrısı Helios kendini yorgun hissettiği bir akşam Phtya kıyılarına iner. Kıyıda yürürken Helios’un kulağına bir şarkının melodisi çalınır. Büyülenmiş gibi şarkı bitinceye dek bu sesi dinler. Sesin sahibi ile tanışmak isteyen Helios yavaşça sese doğru ilerler. Şarkıyı söyleyen kişi o güne dek Helios’un görmediği güzellikte olan su perisi Clytie’dir. Clytie birdenbire karşısında beliren Helios’u görünce korkar. Helios periyi sakinleştirir. Sözleriyle Clytie’yi etkileyen Helios her gün güneşle birlikte arabasını gökyüzüne bırakarak yeryüzüne iner ve Clytie ile birlikte vakit geçirir.

Yine bir gün Clytie, ilk karşılaştıkları yerde Helios’u beklemeye başlar. Günler geçer ama Helios gelmez. Helios ateşiyle Clytie’nin suyunu kurutacağına inandığından bu aşktan vazgeçer. Beklemekten bitkin düşen Clytie’nin haline üzülen Deniz Tanrısı Thetis periyi günebakana dönüştürür. O yüzdendendir ki günebakan çiçekleri yüzlerini hep güneşe çevirirler. (*) Vikipedi

Var olma olasılığı yok olma olasılığıyla eş değerdir. Mutlu olma olasılığı kadar mutsuz olma olasılığımız da hemen şuracıkta bekliyor olabilir bizi. İnsanın kemikleri kırılır acısına dayanır da yumuşak olan yeri incinse dayanamaz sanar. Mühim olan her ne olursa olsun yüzümüzü güneşe çevirebiliyor muyuz?

Suyun kaldırma kuvvetinin, yer çekimi kuvvetinin ya da bilumum manyetik kuvvetlerin, bir insanın başka bir insanla olan gönül bağından daha güçlü olamayacağına, kaderini kendi çabasıyla ay ışığı gibi parlatan insanlara, olan her şeyde bir hayır, olmayanda ise bin hayır olduğuna, gözümün göremediğini kalbimle hissedebileceğime, hayatın zamanlamasına, ağustosun şansına ve evrendeki güzel şeylere inanıyorum. Ne yapayım? Huyum bu…

Yararlanılan Kaynaklar:

* Vikipedi