DEV BİR ÇİÇEK

Bazen bizim sevdiğimiz bizi sevmez.

Belki bir zaman önce bir daha sevmemeye yemin ettiğinden, belki bir zaman önce aldığı bir kalp yarasını halen sağaltamadığından, belki kendini sevgiye ve aşka çok uzun zaman önce kapattığından, belki sadece sevgiyi unuttuğundan, belki bizi güzel bulmadığından, belki o sırada O da başka birini sevdiğinden, belki de sadece bizi sevmediğinden…

Nedenler ne olursa olsun sonuç değişmez.

Bizim kalbimizde yer eden o kişinin kalbinde yer etmemişizdir.

Gerçek sadece budur.

Kemal Sayar’ın “Bırak hakikat incitsin seni, bir yalan avutacağına” dediği gibi;

Yalandan bir ilişkinin avuntusuyla yaşamaktansa; içinde bulunulan durumun hakikati ile yüzleşmek ve sonra da onu sindirmek, bedeli kalp acısı ile ödense bile kendinize yapabileceğiniz en büyük iyiliktir.

Bu kendinize duyduğunuz saygı ve kendinize verdiğiniz değerdir.

‘Yok’tan ‘Var’ etmeye çalışmayın.

Eğer böyle bir zamanın içinden geçiyorsanız, İlhan İrem’in ‘Dev Bir Çiçek’ isimli şarkısında geçen şu dizeleri hatırlayın.

“Ve şimdi görünce yalnızca sevgiden oluşan kendi parçacıklarının,

Sevgisizlikten kuruduklarını,

Birbirlerine düşman olduklarını,

O dev çiçek ağlıyor ağlıyor,

Güleceği günü bekliyor.”

Tüm kâinatın sevgiden yaratıldığı söylenirken, kendinizi sevgisiz bir yaşama mahkum etmeyin.

O dev çiçeği ağlatmayın ve bu hayatta o dev çiçeğin bir parçası olan ruhunuzun sevgisizlikten solmasına izin vermeyin.

İnsan sadece ‘Sevgi’de çiçek açabilir.

İnsan sadece ‘Aşk’ta yok olabilir.

Gökçe YILMAZ