Gökçe Yılmazİnsan bazen tutunmak ister.
Tutunmanın bırakmaktan daha zor olduğu o an’a kadar…
İnsan bazen tutunmak ister.
Mutluluklarına, acılarına, bir duyguya, bir düşünceye, bir ideolojiye, bir canlıya, bir insana… O’na yüklediği ‘anlam’ ölçüsünde tutunur da…
O anlamın kendi yüklediği anlam olduğunu gerçekten idrak edene kadar…
İnsan bazen tutunmak ister.
Tutunmak, en derinlerdeki içgüdüsüne hizmet ettiği,
Kişinin ‘ait olma’ ihtiyacını karşıladığı için…
İnsan bazen tutunmak ister.
Ben tutunduklarım ile ‘var’ım, zan(n)ettiğinden…
Bırakırsam ‘yok’ olacağım, zan(n)ettiğinden…
Bırakmanın zorluğu tam da bu yüzdendir.
Çünkü insan, bırakırsa öleceğini ve yok olacağını hissederken sonuna kadar haklıdır.
Kişi, her bıraktığı ile , ‘ben’inden bir parça bırakmakta ve ‘ben’ zannettiği o parçayı öldürmektedir.
Gerçek özgürlüğün bedeli budur.
Gökçe YILMAZ
Ezgi Sungur
Sebile Güneş
Sultan Merve Güzel
Yorum yap