Bir sızıdır kalbimde ülkemin hasreti.
Tutamadığım gözyaşımdır vatan sevdası…
Senden ayrı kaldığımız aylar için özür diliyorum canım okur!
Hayatın inişleri çıkışları, biz planlar yaparken başımıza gelenlerin hiç planlanmamışlığı…
Bazen de böyledir ya hayat.
Ne düşünürsen, istersen, dilersen olmaz.
Hem de olabilecek en istemediğin haliyle olmaz.
Sonra bir bakmışsın akıvermişsin hayat nehrinde, seni getirdiği bir durak elbet vardır.
Teslim olmayı hatırlatmak için işte o duraklar hep.
Lakin insanoğlu beşerdir, şaşar.
Unutup unutup yeniden yaşar.
Direndikçe boğulur, boğuldukça çoşar.
Suya bırakmadaki teslimiyeti yeniden hatırlar.
Hatırladım.
Beni buraya O akıttı, hatırladım.
Aşktandı her gelen ve aşkaydı her gidiş, hatırladım.
O’nun hasretiyle yaşanan ev hasreti bir nebze olsun dinsin niyetiyle son verdim gurbete.
Geri döndüm.
Beni kuzeyin sularına akıtıp girdaplarında büyüten hayata aşkla teşekkür edip, tamamlanmış bir versiyonumla yurduma, can evime, aşka döndüm.
Geri döndüm.
Suskunluğumu da gurbetim gibi dindirip evimle birlikte sana döndüm canım okur.
Ayrı kalmışlıklarımız için affola.
Benim bir parça büyüyüp dönmem varmış.
Hasretimiz bitmiş ola.
AŞKla,
Selin Binay
Yorum yap