Çocukluğumdaki gibi
Mutlulukla uyanıp
Heyecanla günü beklemeye başladım
Olacaklardan habersiz
Olması gerekenlerden bağımsız
Zihnim hür
Ruhum özgür
Eskisi gibi olmaya başladım
Hayat aynı sanırım
İhtimaller denizi
Bense içindeki buzmuşum
Katı, kaskatı
İçim ısınıyor
Eriyorum su oluyorum
Akıp yolumu buluyorum
Yol bile yok ben yaratıyorum
Gittikçe çakıl taşlarım
İçim duruluyor ama coşkum baki
Ne güzelmiş hayat
Meğer çok katılaşmışız
Marifet buharlaşmaktaymış..
Emine NALÇACI MAVİŞ
Yorum yap