HATIRLA

Kendime hatırlatmamdır;
Hatırlaması gerekenlerde bana eşlik edecektir.
Bir boşluk hissiyle yaşadım çoğu zaman
Bir arayış içinde geçip gitti zaman
Çoğu zamanda bir kaos
Bir yoksunluk
Bir eksiklik
Korku ve de çaresizlik…
Bağımlılıklar…
Kendim olamama hallerim
Kendimi bulamama hallerim
Yaşamış olmak için yaşanmış yıllarım
Sınırlar içine hapsolmuş bir benlik
Korkularıyla kendi kaosunu yaratmış
Bir labirente sıkışıp kalmış bir ben
Ve de yaratılmış ben gibi benlerim
Ben bu düzlemde debelenip dururken
Sunulan fırsatlara bile kör bir ben
Kendine bile yabancıyken
Başkalarına ne kadar yakın olabilirsin
Farkındalıklarının farkına varınca
“Hiçbir şey tesadüf değil”
Bazen öylesine söyleyip geçtiğin bir söz
Öyle bir AN’da uyandırır ki seni
Vay be
Biliyorum ZANnettiğin ne az şeyi biliyormuşsun
Bilmiyorum ZANnettiğin ne çok şeyi biliyormuşsun
Görüyorum ZANnettiğin ne kadar az
Görmüyorum ZANnettiğin ne çokmuş
Bakıp da görmediklerin
Görüp de bakmadıkların
Bilip de bilmemelerin
Bilmediğin birçok bilinmezliklerin
Duyup da işitmediklerin
İşitip de algılamadıkların
Gönlünle aklını bir ZANnettiğin zamanların
“Ah ne çok şey kaybetmişim hallerim”
Eskiden ne ahlar vahlardım ah BEN
BEN BEN diye geçen bir geçmiş
Ne çok BEN demişim yaHU
Tıpkı şimdi olduğu gibi
Ta ki yerimden fırlayıp kalkıncaya kadar
O AN işte bu AN’dır
Şimdi silkelenme zamanımız
Şimdi sevinme zamanımız
Yaşamla bir oluşumuzu kutlama zamanımız
EVET en derinden;

HİÇBİR ŞEY TESADÜF DEĞİLMİŞ
Şimdi hatırlama zamanı hatırlatılanı
Hem o muhteşem gösterileni
Hem o muhteşem seslenişi hatırlama zamanı
Sorduğun soru büyük bir lütufla yaşatıldığında
O ANI UNUTMA EY CANIM
Hatırla EY CAN o seslenişi
Ve de unutma;
YA ŞULE YA…
Tarifsizdir yaşadıkların
Ne söz yeter nede kelam yeter anlatmaya
Yaşamak lazım der susarsın öylece
SUSMAK ne büyük manalara gebeymiş
Ne güzel şeymiş sevinçle susmak
Ayrımız gayrımız yok.
Neymiş;
YER YERİNDEN OYNARMIŞ.

Şule SARIARSLAN