KENDİME GELDİM

Sağlıklı doğma şansı bana verildiyse layığıyla yaşamalı, vakti gelince güzelce ayrılmalıyım. Hatalarımla, sevaplarımla ama mutlaka gurur duyduğum bir hikayem olmalı. Bunu herkese anlatmalıyım. Hatalarımla güldürüp, sevaplarımla cesaretlendirmeliyim. Her şeyin sonunda o iyi bir ‘hikaye anlatıcısıydı’ şerbet gibiydi dili demeliler.

Bütün güzel ve onurlu şeyler sadece Japonya’da olmaz. Evimde, mahallemde, iş yerimde nerede olursam olayım bir ucundan tutmalıyım güzel şeylerin. Yaptığım küçücük bir kek olsa bile en iyisini yapmalıyım. Kekte çıtayı uzaya çıkarmış demeliler. Hatta kekin adını ‘çikolata galaksisi’ koymalıyım. Damakları gıdıklayıp, ağızlarda hiç unutulmayacak bir tat bırakmalıyım. Ne yapabiliyorsam en iyisini yapmalıyım herkes için. Her şeyin sonunda o tam bir ‘hayat güzelleştiriciydi’ demeliler.

İşin içinden çıkamayacağım zamanlar olacaktır. Kapkaranlık bir gecede küçücük bir ışık olsam fark edecek insanlar biriktirmeliyim. Bana yön gösterecek, sesime doğru gel diyecek dostlarım olmalı. Beni her zaman destekleyecek, yeri geldi mi eleştirecek, orta yolu bulacak, geçinmeye gönlü olan insanlar… Ben de canım dediğim bu insanların canına can katmalıyım. Şakalar yapmalıyım yüzleri asıkken. Mutluluklarıyla coşmalı, kalpleri kırıkken yanlarında olmalıyım. Her şeyin sonunda o tam bir ‘yürek tamircisiydi’ demeliler.

Sakin, neşeli ve kibarca yürümeliyim bu yolu. Kendi yolumu kendim belirlemeliyim. Vardığım yerde mutsuz olursam cesaretle geri dönebilmeliyim. İyi ki o yollardan dönmüşüm deyip geldiğim yerin güzelliğine hayret etmeli, gizli gizli sevinmeliyim. Neler yaşadım, ne fırtınalardan geçtim, ne yollardan döndüm de sana geldim demeliyim. Yani sevdikçe kendime geldim. Her şeyin sonunda o tam bir ‘sevda çiçeğiydi’ her yerde korkusuzca açardı demeliler.